Terence Kemp McKenna (ur. 16 listopada 1946, zm. 3 kwietnia 2000) – pisarz, filozof i etnobotanik. Znany ze swoich licznych teorii począwszy od manuskryptu Voynicha, przez teorię pochodzenia gatunków, do teorii nowości (ang. Novelty theory), która zakłada, że czas jest falą fraktalną o zwiększającym się tempie odkryć, które skumulują się gwałtownie w roku 2012. Jego koncepcja ściśle wiąże się z kombinacją: psychodelików, filozofii gajanizmu i szamanizmu.
Terence McKenna wychował się w małym, mocno religijnym miasteczku w zachodnim Kolorado. Już od najmłodszych lat, z powodu słabego wzroku zmuszony był nosić dwuogniskowe okulary korekcyjne. Wada wzroku oraz niesportowa natura spowodowały, że większość dzieciństwa spędził samotnie. Wuj zainteresował go geologią, a samotne poszukiwanie skamielin na dnie wyschniętego strumienia w pobliżu domu stało się jego hobby. Rozwinęło to u niego artystyczny i naukowy sposób postrzegania natury.
McKenna po raz pierwszy zetknął się ze środkami halucynogennymi w książkach Aldousa Huxleya. Jego pierwszym bezpośrednim kontaktem z psychodelikami było spożycie dostępnych w handlu nasion powoju (morning glory). Jak sam twierdzi to doświadczenie nadało inny kierunek jego życiu.
Po ukończeniu szkoły średniej, McKenna rozpoczął studia na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Przeniósł się do San Francisco latem 1967 r. (ang. The Summer Of Love) przed rozpoczęciem wykładów. To właśnie tam jego kolega z mieszkania naprzeciwko, Barry Melton, zapoznał go z marihuaną i LSD. W 1969 r. Terence otrzymał dyplom licencjacki z Ekologii i Ochrony Przyrody z Tussman Experimental College, w ramach krótko trwającego projektu zrealizowanego na Uniwersytecie Berkely. Lata po ukończeniu studiów licencjackich spędził na nauczaniu języka angielskiego w Japonii oraz podróżując przez Indie i północną Azję, gdzie jego głównymi zajęciami były przemyt haszyszu i zbieranie motyli dla firm komercyjnych.
Po śmierci matki w 1971 r. Terence, jego brat Dennis i trzech innych znajomych pojechali do Kolumbijskiej Amazonii w poszukiwaniu oo-koo-hé, wywaru roślinnego zawierającego DMT. W La Chorrera, po namowach brata, Terence wziął udział w psychodelicznym eksperymencie w trakcie którego, jak sam twierdzi, nawiązał kontakt "Logos" – informującym, objawionym głosem, który jak wierzy Terence był uniwersalnym głosem dla wizjonerskich doświadczeń religijnych. Objawiony głos nakazał mu zbadanie struktury wczesnej formy I Ching, co doprowadziło do stworzenia teorii nowości.
Przez większość lat 70. Terence mieszkał w skromnym podmiejskim domu, utrzymując się z realizacji przepisów pochodzących z książki "The Magic Mushroom Growers Guide": hodowli i sprzedaży psylocybinowych grzybów. Jak sam mówił, obawiał się tego niebezpiecznego procederu z powodu możliwości poważnych konsekwencji prawnych spowodowanych walką rządu z narkotykami. Właśnie za handel narkotykami był kiedyś poszukiwany przez Interpol.
McKenna był znajomym Ralpha Abrahama, Ruperta Sheldrake'a, i Riane Eisler, uczestnicząc z nimi we wspólnych warsztatach i sympozjach. Był przyjacielem Toma Robinsa, a jego poglądy miały wpływ na wielu naukowców, pisarzy i artystów.
W późniejszych latach swojego życia stał się uosobieniem kontrkultury. Timothy Leary przedstawił go kiedyś jako "prawdziwego Tima Leary'ego". Terence miał swój udział w powstaniu wielu psychodelicznych i goa trance albumów takich artystów jak The Shamen, Spacetime Continuum, Zuvuya i Shpongle, a fragmenty jego wykładów były i są wykorzystywane przez wielu innych twórców. W 1993 r. pojawił się jako mówca na Starwood Festival, co zostało udokumentowane w książce "Tripping" napisanej przez Charlesa Hayesa (jego wykład został wydany zarówno na kasecie jak i płycie CD). Był bardzo utalentowanym mówcą podziwianym przez swoich fanów za elokwencję. Podczas gdy niektóre z jego prezentacji były dokładnym powtórzeniem wcześniejszego materiału, jego dar do improwizowanych przemówień pozwalał mu na prezentowanie ich za każdym razem w inny sposób. Jego odpowiedzi na nowe pytania były zazwyczaj tak samo wyrafinowane i subtelne jak wcześniej przygotowana mowa.
McKenna mówił o psychodelikach, wirtualnej rzeczywistości (w której upatrywał artystycznego sposobu przekazu psychodelicznych wizji), teorii ewolucji, pozaziemskich cywilizacjach, duchach przodków (lub tak jak to nazywał, kontaktujących się 'zmarłych’). Był zwolennikiem zażywania psychodelików we względnie do ekstremalnie dużych dawkach (twierdząc że ci, którzy tylko próbowali psychodelików w małych dawkach nie zdołali dostrzec ich prawdziwego przesłania), szczególnie samotnie, w ciemności, bez muzyki i innych form stymulacji. Filozoficznie i religijnie podziwiał Marshalla McLuhana, Pierre'a Teilharda de Chardin, gnostyczne chrześcijaństwo i Jamesa Joyce'a (nazywając "Finnegans Wake" najlepszym literackim odwzorowaniem doświadczeń psychodelicznych). Sprzeciwiał się wszelkim formom zorganizowanych religii lub bazujących na guru formach duchowego przebudzenia. Wierzył że DMT jest apoteozą psychodelicznych doświadczeń i mówił o 'mieniących się klejnotami, samodryblujących piłkach do koszykówki' lub 'samotransformujących się mechanicznych elfach', które spotykał w tym stanie świadomości. Chociaż unikał jakichkolwiek interpretacji (częściowe odrzucenie zarówno monoteizmu i monogamii), był otwarty na ideę psychodelików jako międzywymiarowej podróży, pozwalającej jednostce spotkać obce byty, duchy przodków i duchy Ziemi. Razem z Kathleen Harrison (jego przyjacielem i żoną od 17 lat) Terence był także współtwórcą Botanical Dimensions – niedochodowej, etnobotanicznej organizacji, której celem jest ochrona i utrzymanie przyrody na Hawajach, gdzie żył przez wiele lat przed śmiercią. Przed przeprowadzką na stałe na Hawaje McKenna mieszkał na Hawajach i w mieście Occidental w Redwood-studded Hills, Sonoma County w Kalifornii, mieście wyjątkowym pod względem dużej ilości osobowości artystycznych takich jak Tom Waits i Mickey Hart.
Terence zmarł w 2000 r. z powodu nowotworu mózgu. Miał 53 lata. Pozostawił po sobie dwójkę dzieci – syna Finna i córkę Kleę.
McKenna po raz pierwszy zetknął się ze środkami halucynogennymi w książkach Aldousa Huxleya. Jego pierwszym bezpośrednim kontaktem z psychodelikami było spożycie dostępnych w handlu nasion powoju (morning glory). Jak sam twierdzi to doświadczenie nadało inny kierunek jego życiu.
Po ukończeniu szkoły średniej, McKenna rozpoczął studia na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Przeniósł się do San Francisco latem 1967 r. (ang. The Summer Of Love) przed rozpoczęciem wykładów. To właśnie tam jego kolega z mieszkania naprzeciwko, Barry Melton, zapoznał go z marihuaną i LSD. W 1969 r. Terence otrzymał dyplom licencjacki z Ekologii i Ochrony Przyrody z Tussman Experimental College, w ramach krótko trwającego projektu zrealizowanego na Uniwersytecie Berkely. Lata po ukończeniu studiów licencjackich spędził na nauczaniu języka angielskiego w Japonii oraz podróżując przez Indie i północną Azję, gdzie jego głównymi zajęciami były przemyt haszyszu i zbieranie motyli dla firm komercyjnych.
Po śmierci matki w 1971 r. Terence, jego brat Dennis i trzech innych znajomych pojechali do Kolumbijskiej Amazonii w poszukiwaniu oo-koo-hé, wywaru roślinnego zawierającego DMT. W La Chorrera, po namowach brata, Terence wziął udział w psychodelicznym eksperymencie w trakcie którego, jak sam twierdzi, nawiązał kontakt "Logos" – informującym, objawionym głosem, który jak wierzy Terence był uniwersalnym głosem dla wizjonerskich doświadczeń religijnych. Objawiony głos nakazał mu zbadanie struktury wczesnej formy I Ching, co doprowadziło do stworzenia teorii nowości.
Przez większość lat 70. Terence mieszkał w skromnym podmiejskim domu, utrzymując się z realizacji przepisów pochodzących z książki "The Magic Mushroom Growers Guide": hodowli i sprzedaży psylocybinowych grzybów. Jak sam mówił, obawiał się tego niebezpiecznego procederu z powodu możliwości poważnych konsekwencji prawnych spowodowanych walką rządu z narkotykami. Właśnie za handel narkotykami był kiedyś poszukiwany przez Interpol.
McKenna był znajomym Ralpha Abrahama, Ruperta Sheldrake'a, i Riane Eisler, uczestnicząc z nimi we wspólnych warsztatach i sympozjach. Był przyjacielem Toma Robinsa, a jego poglądy miały wpływ na wielu naukowców, pisarzy i artystów.
W późniejszych latach swojego życia stał się uosobieniem kontrkultury. Timothy Leary przedstawił go kiedyś jako "prawdziwego Tima Leary'ego". Terence miał swój udział w powstaniu wielu psychodelicznych i goa trance albumów takich artystów jak The Shamen, Spacetime Continuum, Zuvuya i Shpongle, a fragmenty jego wykładów były i są wykorzystywane przez wielu innych twórców. W 1993 r. pojawił się jako mówca na Starwood Festival, co zostało udokumentowane w książce "Tripping" napisanej przez Charlesa Hayesa (jego wykład został wydany zarówno na kasecie jak i płycie CD). Był bardzo utalentowanym mówcą podziwianym przez swoich fanów za elokwencję. Podczas gdy niektóre z jego prezentacji były dokładnym powtórzeniem wcześniejszego materiału, jego dar do improwizowanych przemówień pozwalał mu na prezentowanie ich za każdym razem w inny sposób. Jego odpowiedzi na nowe pytania były zazwyczaj tak samo wyrafinowane i subtelne jak wcześniej przygotowana mowa.
McKenna mówił o psychodelikach, wirtualnej rzeczywistości (w której upatrywał artystycznego sposobu przekazu psychodelicznych wizji), teorii ewolucji, pozaziemskich cywilizacjach, duchach przodków (lub tak jak to nazywał, kontaktujących się 'zmarłych’). Był zwolennikiem zażywania psychodelików we względnie do ekstremalnie dużych dawkach (twierdząc że ci, którzy tylko próbowali psychodelików w małych dawkach nie zdołali dostrzec ich prawdziwego przesłania), szczególnie samotnie, w ciemności, bez muzyki i innych form stymulacji. Filozoficznie i religijnie podziwiał Marshalla McLuhana, Pierre'a Teilharda de Chardin, gnostyczne chrześcijaństwo i Jamesa Joyce'a (nazywając "Finnegans Wake" najlepszym literackim odwzorowaniem doświadczeń psychodelicznych). Sprzeciwiał się wszelkim formom zorganizowanych religii lub bazujących na guru formach duchowego przebudzenia. Wierzył że DMT jest apoteozą psychodelicznych doświadczeń i mówił o 'mieniących się klejnotami, samodryblujących piłkach do koszykówki' lub 'samotransformujących się mechanicznych elfach', które spotykał w tym stanie świadomości. Chociaż unikał jakichkolwiek interpretacji (częściowe odrzucenie zarówno monoteizmu i monogamii), był otwarty na ideę psychodelików jako międzywymiarowej podróży, pozwalającej jednostce spotkać obce byty, duchy przodków i duchy Ziemi. Razem z Kathleen Harrison (jego przyjacielem i żoną od 17 lat) Terence był także współtwórcą Botanical Dimensions – niedochodowej, etnobotanicznej organizacji, której celem jest ochrona i utrzymanie przyrody na Hawajach, gdzie żył przez wiele lat przed śmiercią. Przed przeprowadzką na stałe na Hawaje McKenna mieszkał na Hawajach i w mieście Occidental w Redwood-studded Hills, Sonoma County w Kalifornii, mieście wyjątkowym pod względem dużej ilości osobowości artystycznych takich jak Tom Waits i Mickey Hart.
Terence zmarł w 2000 r. z powodu nowotworu mózgu. Miał 53 lata. Pozostawił po sobie dwójkę dzieci – syna Finna i córkę Kleę.
No comments:
Post a Comment