Władysław Jan Grabski (ur. 25 października 1901 w Borowie nad Bzurą, zm. 3 listopada 1970 w
Warszawie) - polski pisarz, publicysta i poeta.
Warszawie) - polski pisarz, publicysta i poeta.
Urodzony w 1901 roku w Borowie Władysław Jan Grabski był synem Władysława Grabskiego,
premiera i ministra skarbu Rzeczypospolitej w latach 1923-1925, i Katarzyny Lewandowskiej.
Był dziedzicem majątku Grabkowo k. Warszawy.
Wychowany w Borowie, spędzał zimy 1909-11 razem z rodzicami w Petersburgu.
Naukę rozpoczął początkowo jako wolny słuchacz w klasie siódmej w gimnazjum Emiliana
Konopczyńskiego, które od roku 1919, przekazane państwu polskiemu, nosi imię Adama
Mickiewicza.
W 1920 zdaje maturę i zgłasza się jako ochotnik do wojska, służy w 214 Pułku Ułanów Armii
Ochotniczej pod Warszawą, ale bezpośrednio w bitwie nie bierze udziału.
Zdemobilizowany zostaje 25 XI 1920 jako plutonowy i podejmuje studia na Wydziale Prawa UW.
Naukę rozpoczął początkowo jako wolny słuchacz w klasie siódmej w gimnazjum Emiliana
Konopczyńskiego, które od roku 1919, przekazane państwu polskiemu, nosi imię Adama
Mickiewicza.
W 1920 zdaje maturę i zgłasza się jako ochotnik do wojska, służy w 214 Pułku Ułanów Armii
Ochotniczej pod Warszawą, ale bezpośrednio w bitwie nie bierze udziału.
Zdemobilizowany zostaje 25 XI 1920 jako plutonowy i podejmuje studia na Wydziale Prawa UW.
Władysław Jan Grabski był człowiekiem wszechstronnie obytym z kulturą i nauką. Jego doskonałe
wykształcenie, wielka erudycja, wszechstronne, głębokie zainteresowania, a równocześnie
ciekawość świata i ludzi sprawiały, że był niezwykłym partnerem rozmów.
Był zamiłowanym, wytrwałym bibliofilem i kolekcjonerem, posiadał m.in. oprócz kilku tysięcy
tomów, głównie starodruków, kronik polskich i śląskich, w tym siedmiu inkunabułów i 120 ksiąg z
XVI w., również wspaniały zbiór sztychów, w tym XVI-wiecznych drzeworytów (ok. 1200 sztuk)
najwybitniejszych artystów.
wykształcenie, wielka erudycja, wszechstronne, głębokie zainteresowania, a równocześnie
ciekawość świata i ludzi sprawiały, że był niezwykłym partnerem rozmów.
Był zamiłowanym, wytrwałym bibliofilem i kolekcjonerem, posiadał m.in. oprócz kilku tysięcy
tomów, głównie starodruków, kronik polskich i śląskich, w tym siedmiu inkunabułów i 120 ksiąg z
XVI w., również wspaniały zbiór sztychów, w tym XVI-wiecznych drzeworytów (ok. 1200 sztuk)
najwybitniejszych artystów.
W listopadzie 1927 r., po półtorarocznym narzeczeństwie, poślubia Zofię Wojciechowską, c.
Stanisława, b. prezydenta RP, studentkę Akademii Sztuk Pięknych.
Po ślubie małżonkowie osiedlają się w nowo wybudowanym dla nich przez ojca domu w Grabkowie
(obecnie Warszawa Ursus, ul. Przemysława 7). Mieli czworo dzieci: Kazimierza (1929-1983),
Macieja-Władysława (1934), Agnieszkę (1937-2009) i Michała (1941-1986).
Stanisława, b. prezydenta RP, studentkę Akademii Sztuk Pięknych.
Po ślubie małżonkowie osiedlają się w nowo wybudowanym dla nich przez ojca domu w Grabkowie
(obecnie Warszawa Ursus, ul. Przemysława 7). Mieli czworo dzieci: Kazimierza (1929-1983),
Macieja-Władysława (1934), Agnieszkę (1937-2009) i Michała (1941-1986).
Władysław Jan Grabski odznaczał się wielką odwagą osobistą, ale i ogromnym poczuciem
odpowiedzialności za liczną rodzinę, oraz optymizmem i pogodą ducha.
odpowiedzialności za liczną rodzinę, oraz optymizmem i pogodą ducha.
W sierpniu 1970 r. ponownie przewieziony do Instytutu Gruźlicy w Warszawie, zmarł w otoczeniu
rodziny po niezwykle długich i ciężkich cierpieniach.
Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w grobie rodzinnym.
rodziny po niezwykle długich i ciężkich cierpieniach.
Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w grobie rodzinnym.
No comments:
Post a Comment