Władysław Strumski (ur. 23 czerwca 1922 w Przybyszówce, zm. 1 października 1990 w Rzeszowie) żołnierz AK, działacz NIE, DSZ, WiN, pisarz, publicysta.
W 1939 r. zorganizował konspiracyjną drużynę złożoną z kolegów szkolnych do przyszłej walki z Niemcami. W 1940 r. został zaprzysiężony do ZWZ-AK. Jego pseudonim wojenny to „Brutus”. W 1943 r. przybył do Dębicy, gdzie pełnił funkcję dowódcy bojówki dyspozycyjnej. Był jednym z wielu działaczy w tym regionie. Brał udział w wielu akcjach, z których największa to Akcja „Burza” na polanie Kałużówka w poddębickim lesie, w której partyzanci odparli atak potężnych sił niemieckich.
W 1946 r. ożenił się z Zofią Pytel, miał trzech synów: Andrzeja, Józefa i Ryszarda. Po wojnie został aresztowany w wyniku prowokacji. Z więzienia wyszedł po 7 latach w 1955 r. Inwigilowany przez bezpiekę aż do 1989 r.
Napisał kilkanaście książek, m.in. „Dziesiątka w akcji” czy „Wojenne losy uczniów”. Działał w Towarzystwie Przyjaciół Ziemi Dębickiej.
Dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych
i pięciokrotnie Medalem Wojska Polskiego
Zmarł 1 października 1990 r. Jest patronem jednej z ulic w Dębicy. Począwszy od roku 1998 rzeszowski oddział Związku Literatów Polskich wraz ze „Złotymi Piórami” przyznaje Nagrody za Najlepszy Debiut Podkarpacia im. Władysława „Brutusa” i Andrzeja Strumskich.
No comments:
Post a Comment